550 lat temu podpisano traktat o wiecznej przyjaźni między Namysłowem a Wrocławiem

550 lat temu podpisano traktat o wiecznej przyjaźni między Namysłowem a Wrocławiem.

8 września 1466 r., czyli równo 550 lat temu, zostało podpisane między Wrocławiem a Namysłowem wieczne porozumienie, traktat o przyjaźni pomiędzy dwoma miastami wchodzącymi w skład jednego organizmu państwowego – Księstwa Wrocławskiego, będącego od 1335 r. częścią Królestwa Czech (Namysłów włączono do księstwa ok. 1348 r.).

W 1466 r. w czechach trwała wojna domowa. Miasta śląskie nie uznawały władzy króla Jerzego z Podiebradów, odmawiając złożenia mu hołdu. Szczególnie nieugięte były miasta: Wrocław, Namysłów i Środa Śląska. Wrocławianie wielokrotnie ostrzegali namysłowian przed atakiem, grożącym im ze strony "żebraków" - polskich najemników walczących po stronie króla Jerzego. Również król planował atak na miasto. 6 sierpnia 1466 r. wyznaczył w Nowym Mieście na Morawach Ścibora Towaczowskiego z Cimburka na dowódcę wyprawy przeciwko Namysłowowi. Tydzień później - 13 sierpnia - Ścibor zażądał od miasta złożenia hołdu, w przeciwnym razie groził użyciem przemocy. Groźba była powtarzana kilkukrotnie w kolejnych dniach - 14 sierpnia (dokument wydano w Michalicach, trwał więc wówczas najazd Czechów na Ziemię Namysłowską) oraz 16 sierpnia.
Wspierający Jerzego książęta oleśniccy - Konrad IX Czarny i Konrad X Biały - zawarli już 18 sierpnia 1466 r. rozejm z wrocławską radą miejską. Przerwa w wojnie miała potrwać do 29 września. W tym czasie trzymająca z wrogiem szlachta z okręgu namysłowskiego i polskojęzyczne duchowieństwo (w osobie proboszcza z Michalic wraz wikariuszami) prosiły o pokój rajców namysłowskich. Jak widać obóz wojskowy założony w Michalicach dawał się we znaki okolicznym posiadaczom ziemskim, dotąd popierającym króla.
W 1466 roku miała też miejsce nieudana próba podpalenia Namysłowa, o którą oskarżono córkę gospodarza Stefana Kleynpetera. Dziewczynę do tego miała namówić żona szlachcica Sarnowskiego, stronnika czeskiego króla. Miejscowa szlachta oburzyła się na kierowane pod jej adresem oskarżenia i próbowała interweniować u rady wrocławskiej. Ta jednak całkowicie poparła przypuszczenia namysłowian. W następnym roku, we wtorek po trzeciej niedzieli po Wielkanocy Namysłów przystąpił do wielkiej utworzonej we Wrocławiu konfederacji skierowanej przeciw królowi Jerzemu z Podiebradu.

Sama przyjaźń pomiędzy dwoma miastami została poprzedzona niebyt fortunnym wydarzeniem, które stało się przyczynkiem do przypieczętowania formalnie zawartego traktatu. 15 sierpnia 1466 roku w Namysłowie wybuchł wielki pożar, który pochłonął pół miasta, mniej więcej od Bramy Wrocławskiej do Rynku. Pożar miał być zaprószony przez pachołków wrocławskich, którzy zostawili w stajni zapalone świece i lampy. Wrocław wziął na siebie winę za tragedię i przesłał nie tylko mąkę (spłonął młyn miejski) i mięso ale także sześćdziesięciu najemników do obrony miasta i odbudował zniszczone fortyfikacje (mosty przy Bramie Wrocławskiej). Rada miejska oraz kapituła katedralna przekazali też 250 marek do rozdzielenia wśród pogorzelców.

Bogate relacje między Namysłowem, a Wrocławiem, zostały mocno zacieśnione współcześnie, w latach 80. XX wieku, kiedy obydwa miasta były bastionami "Solidarności". W Namysłowie, w Parafii pw. św. Apostołów Piotra i Pawła, 19 marca 1983 r., poszukiwany listem gończym Józef Pinior (od 24 marca 2016 r. Honorowy Obywatel Namysłowa), zawarł w konspiracji ślub z Marią Chojnacką (ze względu na sytuację polityczną ks. abp Henryk Gulbinowicz zgodził się, by ślub kościelny odbył się przed ślubem cywilnym). W tym samym roku, w Domu Parafialnym, zorganizowano 2 spotkania członków Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej „Solidarności”. Do Namysłowa przybyli wówczas m.in.: Eugeniusz Szumiejko, Zbigniew Bujak, Tadeusz Jedynak, Bogdan Lis, Marek Muszyński, Jerzy Zdrada oraz Jan Krzysztof Bielecki.

Od 1985 r., w namysłowskiej parafii, każdego roku w czerwcu, odbywały się Dni Kultury Chrześcijańskiej, a w 1987 r. rozpoczął działalność Katolicki Uniwersytet Ludowy. W trakcie spotkań zaproszeni naukowcy, ludzie Kościoła i działacze opozycji, m.in. wybitni wrocławianie: prof. Andrzej Wiszniewski, prof. Roman Duda, dr Adolf Juzwenko, ks. Stanisław Orzechowski, ks. Włodzimierz Wołyniec, Krzysztof Turkowski, Wojciech Myślecki i Ewa Szumańska prowadzili wykłady z zakresu historii, religii i ekonomii.

Symbolicznym podsumowaniem tego okresu było uroczyste odsłonięcie, przy wejściu do kościoła, tablicy pamiątkowej, 29 czerwca 2013 r., z udziałem Kazimierza Kimsy, Józefa Piniora i ks. prałata Mirosława Drzewieckiego, upamiętniającej pomoc i schronienie, jakie działacze wrocławskiej „S” otrzymali w Namysłowie latach 80. XX wieku. Jest to jedna z trzech tablic na Dolnym Śląsku, ufundowanych przez Zarząd Regionu „Solidarności”. Pozostałe dwie znajdują się we Wrocławiu. Między innymi te wydarzenia były kanwą obchodów 25-lecia samorządności w Gminie Namysłów, które miały miejsce 29 sierpnia 2015 r., a podczas których w Namysłowie gościł Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz.

W ostatnim czasie, 17 czerwca br., gmina Namysłów podpisała umowę o współpracy z Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu. Na osobną uwagę zasługują wspólne działania edukacyjne, realizowane od kilku lat między I Liceum Ogólnokształcącym im. J. Iwaszkiewicza w Namysłowie a Wydziałem Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego i Wyższą Szkołą Filologiczną. Dodajmy też, że główne zakłady naszego miasta, jak: Browar Namysłów, Diehl Controls Polska, Velux czy Nestlé Schöller od dawna ściśle kooperują z gospodarką wrocławską.

Ukoronowanie jubileuszu będzie miało miejsce podczas sesji Rady Miejskiej Wrocławia w dniu 20 października br. Wtedy także na płycie wrocławskiego rynku zostanie uroczyście wciągnięta na maszt flaga Namysłowa. Częścią obchodów będą również okolicznościowy film oraz wystawa plenerowa, eksponowana na rynkach obydwu miast.